Swego czasu, gdy mój syn był jeszcze mały, ale już w wieku pozwalającym się komunikować, zastałem go segregującego zabawki, z których część wkładał do osobnego pudełeczka. Zaintrygowany zapytałem o sens tej czynności. „Szykuję się do nieba, żeby w razie czego wziąć ze sobą ulubione zabawki” – odpowiedział bez namysłu. Przyznam, że mnie zatkało, i to z kilku powodów naraz.